با توجه به افزایش روند استفاده از نماهای شفاف در ساختمان های اداری برای استفاده از نور روز در فضای ساختمان ها، ایجاد تدابیری برای جلوگیری از نفوذ بیشازحد نور خورشید در چنین فضاهایی و افزایش آسایش بصری و کیفیت فضایی کاربران و درنتیجه بهبود عملکرد و نتیجتاً کاهش انر أکثر
با توجه به افزایش روند استفاده از نماهای شفاف در ساختمان های اداری برای استفاده از نور روز در فضای ساختمان ها، ایجاد تدابیری برای جلوگیری از نفوذ بیشازحد نور خورشید در چنین فضاهایی و افزایش آسایش بصری و کیفیت فضایی کاربران و درنتیجه بهبود عملکرد و نتیجتاً کاهش انرژی امری ضروری است، لذا به کار بردن نماهای متحرک در این دوره در جهت پیشرفت فناوری و صرفه جویی منابع، امری مؤثر است. در تهران، تنها چند مطالعه بر تابش نور روز متمرکز شدهاند و بنابراین، معیارهای قابلاجرا برای برآورده کردن اولویت محلی موردنیاز است. در گام اول بامطالعه انواع سیستم های متحرک و نحوه پاسخ گویی آنها با استناد به مدارک کتابخانه ای و در گام بعدی مدل سازی فضای نمونه ها و آنالیز هایی بر اساس ویژگی های آن ها به این مطالعه باهدف تطبیق این نما ها ازنظر آسایش بصری با استفاده از ارزیابی بر اساس شاخص (DGP) در چهار فضای اداری، واقع در تهران، ایران پرداخته شد. درنهایت نتیجه تحقیق بدین ترتیب است که نمای متحرک با سیستم فعال و کنترل مرکزی با اختلاف٪8.4 بهترین عملکرد را در بین انواع سیستم ها داشته است.
تفاصيل المقالة
معماری متحرک و محیطهای انطباق پذیر از موارد قابلتوجه در عرصه معماری هستند. نحوه دستیابی به محیطهای خود ساختار باقابلیت انطباقپذیری مسئله اصلی پژوهش است که این روش دستیابی، از کوچکترین جزء تا بزرگترین بخش آن را در برمیگیرد. هدف اصلی این تحقیق دستیابی به طراحی و ساخ أکثر
معماری متحرک و محیطهای انطباق پذیر از موارد قابلتوجه در عرصه معماری هستند. نحوه دستیابی به محیطهای خود ساختار باقابلیت انطباقپذیری مسئله اصلی پژوهش است که این روش دستیابی، از کوچکترین جزء تا بزرگترین بخش آن را در برمیگیرد. هدف اصلی این تحقیق دستیابی به طراحی و ساخت محیطی متحرک و پاسخگو است که بتواند با جمعآوری دادههای محیطی الگوی مناسب را انتخاب و استفاده کند. روش تحقیق از نوع کاربردی است که با استفاده از اصول موجود در پژوهشهای پایه، به دنبال توسعه روشهای موجود است. مهمترین جزء تحقیق، طراحی مفصل از طریق احجام منتظم و امکانهای باز و بسته شدن است. پژوهش دو مورد از مناسبترین این احجام یعنی هشتوجهی و بیستوجهی منتظم را مبنای بررسی قرار داد. این پژوهش از طریق بررسی هندسههای چندوجهی و مدلسازی آن در نرمافزار راینو 6 و امکانسنجی از طریق نرمافزار سالیدورک 2021 سرویس پک 4 و تحلیل محیط از طریق پایتون و صدور فرمان بهوسیله سیستمعامل رباتیک انجام شد. مطالعات نشان داد که با استفاده از هندسههای هشتوجهی و بیستوجهی میتوان به ساختار مدولاری دستیافت که قابلیت حرکت در محیط و ایجاد سامانهای خود ساختار را دارد. همچنین امکان خودآگاه کردن ساختار با استفاده از واحدهای ادراکی و عملگر وجود دارد. سازه طراحی شده در حالت هشتوجهی فشرده و بسته است و از دو جهت میتواند به حالت بیستوجهی تبدیل شود که این دو حالت از یک سو آن را به عقب و از سوی دیگر محرک آن رو به جلو است و بهاینترتیب میتواند حرکت سازه را تداعی کند. در بین دو مفصل طرفین، سازه ایستا و لولایی ساده با حداقل حرکت قرار میگیرد که مفاصل متحرک را به هم وصل کرده و یکپارچگی موجود را ایجاد میکند.
تفاصيل المقالة